پایی که جا ماند، دستی که ترمیم شد

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حوزه نمایندگی ولی فقیه در هلال احمر به نقل از تارنمای اطلاع رسانی جمعیت؛ مرکز توانبخشی هلال‌احمر اهواز از اولین مراکز توانبخشی هلال‌احمر کشور است و در سال 1363 راه‌اندازی شد؛ در سال‌های نخست جنگ تحمیلی که مردم غیرنظامی و رزمنده‌ها آسیب‌های جسمی مختلفی را از جنگ تجربه می‌کردند.

تا قبل از راه‌اندازی این مرکز جانبازان جنگ و مجروحانی که به توانبخشی نیاز داشتند، باید خودشان را به مرکز جامع توانبخشی تهران می‌رساندند. با تحویل ساختمان این مرکز به هلال‌احمر اهواز و تجهیز آن، نه‌تنها استان خوزستان، بلکه جانبازان استان‌های فارس و ایلام و چهارمحال و دیگر استان‌های همسایه هم به این مرکز مراجعه می‌کردند تا جای خالی عضو از دست رفته را با اعضای مصنوعی و امکانات توانبخشی پر کنند.

سی‌وهفت سال پیش بود که تیمی 40 نفره از خوزستان راهی مرکز توانبخشی هلال‌احمر تهران شدند تا دوره‌های فشرده و عملی لازم برای ارایه خدمات توانبخشی را بگذرانند. ساختمان مرکز جامع توانبخشی خیلی زود مجهز شد و کارشناسان آموزش‌دیده کار خود را شروع کردند.

«صباح عنافجه» رئیس پلی‌کلینیک توانبخشی هلال‌احمر خوزستان می‌گوید: «مرکز توانبخشی هلال‌احمر اهواز به مرور تجهیز شد. دستگاه‌ها و تجهیزات مختلف این مرکز که اغلب از آلمان وارد شده بود، به کار گرفته شد تا جانبازان و مجروحان جنگ بتوانند از آن استفاده کنند.

این مرکز در دهه60 و 70 یکی از مجهزترین مراکز توانبخشی کشور بود. از استان‌های دیگر هم برای دریافت خدمات توانبخشی به اینجا مراجعه می‌کردند. البته بنیاد جانبازان در صورت نیاز برای این افراد جایی برای اقامت تدارک می‌دید. چون ممکن بود فردی برای انجام کارهای توانبخشی روزهای پیاپی در اهواز بماند.»

دستگاه‌ها و تجهیزات مختلف این مرکز که اغلب از آلمان وارد شده بود، به کار گرفته شد تا جانبازان و مجروحان جنگ بتوانند از آن استفاده کنند. این مرکز در دهه60 و 70 یکی از مجهزترین مراکز توانبخشی کشور بود. از استان‌های دیگر هم برای دریافت خدمات توانبخشی به اینجا مراجعه می‌کردند.

خستگی از جان بیرون می‌کنیم

از همان سال‌های نخست فعالیت مرکز توانبخشی هلال‌احمر خوزستان، افرادی به جز جانبازان هم از خدمات آن استفاده می‌کردند. اما گسترده بودن نیاز به چنین مرکزی در اهواز و نزدیک به مناطق جنگی، مهم‌ترین دلیل راه‌اندازی این مرکز در جنوب کشور بود.

جانبازان جنگ تحمیلی هنوز هم گاهی برای تعویض پروتزها و ارتزها یا دریافت دیگر خدمات سری به این مرکز می‌زنند. با این حال، این روزها بیشترین مراجعان این مرکز را افرادی که در حوادث مختلف عضوی از بدن خود را از دست داده‌اند، تشکیل می‌دهند یا افرادی که از بدو تولد دچار نقص عضو هستند.

عنافجه می‌گوید: «مهم‌ترین دلخوشی ما در مرکز توانبخشی این است که فردی که توانایی راه رفتن و دیگر حرکات بدن خود را از دست داده، آن را باز بیابد. مدتی قبل بود که برای یک بچه که از بدو تولد امکان راه رفتن نداشت، پروتز تهیه کردیم.

همه کارشناسان مرکز توانبخشی روزی را به خاطر داشتند که این کودک برای حرکت کردن باید خودش را روی زمین می‌کشید. با شروع راه رفتنش و تمرین برای استفاده از پروتز، خستگی از جان همه کارشناسان بیرون رفت.»

با گذشت حدود 40 سال از تأسیس این مرکز توانبخشی و با پایان جنگ، هنوز هم تعدادی از جانبازان اهواز برای استفاده از خدمات توانبخشی به این مرکز مراجعه می‌کنند.