عرفه و قربان، گام بلند بندگی

در این عید، ابراهیم و اسماعیل آرام آرام در راه اطاعت از فرامین و دستورات الهی گام برداشتند تا لحظه های باشکوه وفاداری و فداکاری را نزد خالق هستی آزمون نمایند و یادآور زیباترین نمونه عبودیت در برابر خداوند متعال باشند.

عید قربان، یادآور ایثار، فداکاری، قربانی، اخلاص و عشق است تا با اراده قربانی کردن و فدا نمودن فرزند عزیمت نمایی و با سربلندی از آزمون الهی، بازگردی و عبودیت و بندگی را به منصه ظهور رسانی و مسلمانان نیز بر عظمت پیروزی این امتحان سخت الهی، عید را جشن بگیرند و در راه خدا قربانی نمایند تا همواره برای تبعیّت از دستورات خداوند و کسب رضای خداوند، اصول و ارزش های الهی را پاس بدارند.

قرآن کریم هم در آیه 27 سوره مائده در این ارتباط می فرماید: « وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ ابْنَیْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ یُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّکَ  قَالَ إِنَّمَا یَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِینَ؛ و بخوان بر آنها به حقیقت حکایت دو پسر آدم (قابیل و هابیل) را، که چون تقرب به قربانی جستند از یکی پذیرفته شد و از دیگری پذیرفته نشد. (قابیل به برادرش هابیل) گفت: البته تو را خواهم کشت. (هابیل) گفت: بی‌تردید خدا (قربانی را) از متقیان خواهد پذیرفت».

ابراهیم و اسماعیل با قربانی کردن نفس خویش، عیار گوهر انسانیّت در عبودیت و دستیابی به جایگاهی بس رفیع در نزد خداوند را نشان دادند که همانا تسلیم در برابر اراده الهی است تا امروز نیز همه مسلمانان و از جمله حاجیان در کعبه عشق،  همچون ابراهیم تسلیم باشند و از اسارت و تعلقات دنیوی جدا گردند و قربانی خویش را تقدیم نمایند و چون گام های  ابراهیم(ع) که با عظمت برداشته شد تا در مسلخ عشق فرزندش اسماعیل(ع) را به اذن الهی قربانی کند، آنان نیز از تعلقات و وابستگی ها رها شوند و خود را به حبل متین و درگاه بی‌نیاز پروردگار متصل نمایند تا عشق برای همیشه سبز باشد و بندگی تا ابد شکوفه بار.

بنده اگر در این قربانگاه با خلوص نیت حضور یابد آن گاه ندای جان بخش خداوند را چون ابراهیم خواهد شنید که به افتخار قبولی نذر و قربانی گذشتن از خویش نائل گردیده و از آزمونی سخت، سربلند بیرون خواهد آمد که در قرآن فرموده است: پس همین که ابراهیم و اسماعیل سر تسلیم فرود آوردند و ابراهیم، او را بر پیشانی بر زمین خوابانید، ندایش دادیم که ای ابراهیم! به حق، تصدیق مأموریت در خواب نمودی و ما به نیکوکاران این چنین پاداش می‌دهیم.

عرفه در در نهم ذی الحجه نیز بستر ساز پاک شدن و آرامش یافتن در برابر خالق هستی است تا با دعای پرفیض عرفه که امام حسین(ع) انشاء فرمودند، به شناخت خدا و خود نزدیک تر گردند و فرصت طلب رحمت، بخشش و مغفرت الهی را بار دیگر به دست آورند تا به دور از گناه و آلودگی، آمال دنیوی و نفسانی خویش را رها سازند و در فردای عرفه نیز قربانی نمایند و خانه دل را از هر چه غیر اوست پاک سازند.

عرفه روز راز و نیاز و نیایش و عید قربان، روز طاعت و بندگی گرامی باد.