هر ورقش دفتری است، معرفت کردگار

اگر اغلب ما نمی توانیم مدرسه و مسجد بسازیم. زمینی را وقف کنیم و یا هر کار خیر دیگری که عام المنفعه است، اما می توانیم درخت بکاریم. می توانیم به زمین، خودمان و آیندگان منفعت برسانیم. می توانیم در دنیای پر از دود و آلاینده امروز به زمین برای راحت تر نفس کشیدن کمک کنیم. نه فقط به زمین که به ما ساکنان این کره خاکی.

15 اسفند در کشورمان روز درختکاری نام دارد. روزی که در سراسر ایران بسیاری درخت می کارند و در آستانه آمدن بهار در یک فعالیت داوطلبانه انسان دوستانه شرکت می کنند. درخت کاری این روزها و با توجه به وضعیت نامناسب هوا در برخی استان ها تبدیل به یک نیاز اساسی و دغدغه ملی شده است. آنقدر که اگر می خواهیم برای آینده کشور هم کاری انجام بدهیم یکی از مهم ترین این کارها کاشتن درخت است.

درخت با خود زندگی می آورد، هوا برای تنفس می آورد و خانه پرندگانی می شود که در یک شهر پرواز می کنند و به آن چهره ای مهربان تر می بخشند. نه فقط انسان ها که پرندگان و دیگر موجودات هم راحت تر نفس می کشند و ادامه حیات می دهند. اگر هیچ چیزی هم برای وقف نداریم اسفند ماه فرصت خوبی است برای وقف یک درخت. 

همین حالا بهترین زمان است برای اینکه به فرزندانمان از کودکی یاد بدهیم یک نهال کوچک، یک درختچه فردا درختی تنومند می‌شود که در زیر سایه آن می‌تواند لختی استراحت کند و به راحتی در این شهرهای پر از دود و ماشین نفس بکشد. در شرایطی که ریه‌های شهرها پر از دود و سم آلاینده‌ها است، بیاییم در این ایام با کاشت یک درخت کوچک در گوشه باغچه حیاطمان، باغ دلمان را برای همیشه سرسبز و شاداب نگه داریم و به فرزندمان هم سنت نیک خیر رساندن به دیگران را که از توصیه های اکید اسلام و پیامبران و ائمه بزرگوار است بیاموزیم. کاشتن درخت به صورت داوطلبانه و با نیت نیک هم آسمان فردا را روشن تر می کند و هم آسمان ذهن های ما را. چرا که به یادمان می آورد می توانیم همه با هم حرکت کنیم و با گام های کوچکی که برمی داریم یک اتفاق بزرگ را رقم بزنیم. اتفاق بزرگی که نه فقط ما بلکه همه موجودات در خیرش سهیم هستند.

باید فرهنگ‌سازی عمومی و ترویج فرهنگ منابع طبیعی را برای تحقق اهداف حفاظت، احیا و توسعه پایدار منابع طبیعی، گسترش و بسط داد. باید مثل گذشتگان فکر کرد روی هر درخت فرشته ای است، آن وقت است که دلمان بخواهد محیط مان را پر از فرشته ها کنیم و از خانه فرشته ها هم به خوبی نگهداری کنیم نه تنها در این روز که همواره باید به کاشت درخت و حفاظت از آنان همت گماشت.

درخت به ما درس زندگی می دهد، همانطور که سعدی می گوید:

 برگ درختان سبز در نظر کردگار

هر ورقش دفتری است معرفت کردگار 

مردمی که درخت بکارند و هر روز از آنها مراقبت کنند، از درخت هم درس می گیرند. یاد می گیرند همه زمستان ها رفتنی اند و بهارها هم... آن وقت در این جهان گذرا جز خیر و نیکی رساندن به هم فکر دیگری نخواهند داشت.