شاهکار ربیع

تولدش عطر دل انگیز ایمان را به مشام مشتاقان رسانید و چشمه های جوشان معرفت را در سینه ها جاری ساخت.

آری با تولد محمد (ص) کویر جهل و تعصب به بوستان مهر و تفکر بدل شد و در ١٧ربیع الاول آسمان مکه ستاره باران شد و ساکنان عرش ملکوت برای تحویل دادن امانت خود به زمین آمده بودند و در همان زمان کنگره کاخ کسری فرو ریخت و آتشکده های فارس به خاموشی گرایید و نور ایمان به سراسر عالم تابیدن گرفت و جهان با قدوم مصطفی(ص) با هاله ای از نور مزین گشت.

اکنون گیتی با تولد شاهکار حجاز و صاحب سیره عزت و سمبل صبر و استقامت و منبع فضایل الهی غرق در سرور و شاد کامی بود. همه خوشحال بودند که اسوه نظم، دقت، انصاف، بی تکلفی، نوع دوستی، فروتنی، شجاعت، سخاوت، خیر خواهی، مهربانی و رحمت را در ماه ربیع از حق تعالی می گرفتند حتی خدواند هم از این تولد به اندازه ای خوشحال شد که فرمود "تا زمانی که پیامبر در میان شما باشد به عذاب الهی گرفتارتان نخواهم کرد".

به حق باید شاد باشیم که خداوند پیامبری را فرستاد که غم، اندوه و جهل مردم برایش بسی گران است. آری محمد بن عبدالله نبی مکرم اسلام به مانند طبیبی است که مجدانه به دنبال بیمارش می رود تا درمانش کند و این یعنی رحمه للعالمین

سید طه موسوی

مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در موسسه علمی-کاربردی هلال احمر