علی(ع)،درس آموخته مکتب پیامبر(ص)
روزگار و حکمت پروردگار بر آن شد تا در دوره حساس شکل گیرى شخصیت و پذیرش معیارهای تربیتی و روحى، علی(ع) در خانه حضرت محمد (ص) و تحت تربیت ایشان به سر برد.
مورخان اسلامى در این زمینه مى نویسند :یک سال، قحطى بزرگى در مکه رخ داد. در آن زمان ابوطالب عموى پیامبر داراى عائله زیاد و هزینه سنگینى بود. حضرت محمد (ص ) به عموى دیگر خود «عباس» که از ثروتمندترین افراد بنى هاشم بود، پیشنهاد کرد که هر کدام از ما یکى از فرزندان ابوطالب را به خانه خود ببریم تا فشار مالى ابوطالب کم شود، عباس موافقت کرد و هر دو نزد ابوطالب رفتند و موضوع را با او در میان گذاشتند. ابوطالب با این پیشنهاد موافقت کرد. در نتیجه عباس، «جعفر» و حضرت محمد (ص)، «على» را به خانه خود بردند.
على (ع) همچنان در خانه آن حضرت بود تا آن که خداوند او را به نبوت مبعوث فرمود و على (ع) او را تصدیق کرد و از او پیروى نمود. پیامبر اسلام (ص) سپس فرمودند : همان را برگزیدم که خدا او را براى من برگزید.
سخن از شخصیت حضرت علی بن ابیطالب(ع) کار آسانی نیست، از امیرالمومنین(ع)، آن نخستین مسلمان بعد از خدیجه کبری(س)، زوج بتول، شیر خدا، فاتح خیبر، صاحب ذوالفقار، نمی توان با قلم شکسته و ناتوان چیزی را نوشت، و یا با زبان غیر گویا سخنی را گفت اما آب دریا را اگر نتوان کشید/ هم به قدر تشنگی باید چشید.
در سال دوم هجری در ماه ذیحجه حضرت رسول اکرم(ص) دخترش فاطمه زهرا(س) را به ازدواج حضرت علی(ع) درآورد و به فاطمه گفت: « عقد نکاح تو را با محبوب ترین مرد اهل بیت(ع) خودم بستم» و ازدواج آن دو بزرگوار با دعای خیر و برکت خیرالمرسلین با برکت تر شد. پیامبر(ص) فرمود: خدا نسل همه انبیاء را از پشت خود آنها قرار داده و نسل من از پشت علی ابن ابی طالب(ع) است.
در منظری دیگر از بررسی شخصیت خطیر و والای حضرت علی (ع) می توان این گونه گفت که امیرالمومنین علی(ع) در زمینه دلبستگی به خانواده، صله رحم و رسیدگی به بستگان بسیار اهتمام داشت و در برخورد با همنوعان بهترین الگوی جامعه امروز است.
علی و عدالت
علی(ع) را پدر عدالت می دانند و علی را با عدل و عدل را با علی می شناسند.
شاه نجف، امیرالمومنین(ع) معیارهای عدالت به خوبی شناخت و با عمیق ترین معانی در زبان و عمل خود در جامعه نشر داد. در عینیت زندگیِ خویش - با همه فراز و نشیب ها - آن را به ظهور رساند. او هرگز از عدل فاصله نگرفت، به گونه ای که در میدان رزم و با قاتل خویش به عدالت رفتار کرد و خود شهید عدالت گشت.
مهربانی و احسان در سیره علی (ع(
حضرت علی (ع) علاوه بر اجرای دقیق عدالت، تا آخرین توان خود، در حد ایثار و فداکاری بی نظیر، به نیازمندان و مردم احسان و مهربانی می کرد. کوچه های تاریک شب، شانه های احسان علی(ع) را فراموش نمی کند. او همواره نان و غذاهای دیگر را بر دوش می گرفت و به خانه فقرا می برد، آنها را سیر می کرد در حالی که خود گرسنه بود، به راستی که قلم و بیان از توصیف عظمت احسان و ضعیف نوازی و همدردی حضرت علی (ع) با دردمندان و بینوایان، عاجز است. علی(ع) آسایش خود را فدای رسیدگی به امور مستضعفین و بینوایان کرد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره مهم‌ترین درس زندگی امام علی(ع) برای جامعۀ امروز بیان فرمودند: مهم‌ترین درس زندگی آن شخصیت بی‌نظیرِ تاریخ بشر، برای امروز دنیای اسلام و جامعه، بصیرت‌بخشی، روشن کردن فضا و عمق دادن به ایمان و اندیشه کسانی است که نیازمند بصیرت هستند. مهم‌ترین عیدی در این روز بزرگ، درس گرفتن از راه و روش، رفتار و گفتار آن حضرت است. امیرالمومنین (ع) در آن دوران فتنه به یاران خود نهیب می‌زدند که این راه حق و صادقانه‌ای را که در پیش گرفتید، رها نکنید و مبادا سخنان فتنه‌گران در دل‌های شما سستی به وجود آورد.
این ها تنها فرازهایی از دریای بی کران شخصیت والا و الهی امیرامومنین، حضرت علی (ع) است. با این امید که همین فرازها در پیروان و شیعیان علی (ع) اثر بگذارد و در این راستا، گام های راسخ بردارند.
میلاد بر همه شیعیان و پیروان امیرالمومنین (ع) مبارک باد.
پایگاه اطلاع رسانی
حوزه نمایندگی ولی فقیه درجمعیت هلال احمر