با استناد به تحقیقات علمی و مقالات متعدد در این زمینه می توان دریافت که بین ساختار قدرت پدرمحور در خانواده، با کارآمدی خانواده ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد؛ یعنی به هر میزان که بنیان خانواده با حضور پررنگ پدر در کنار مادر شکل می گیرد، دوام زندگی، اعتماد، رضایت مندی، خوش بینی، واقع بینی، مدیریت صحیح در حوزه های مختلف، فرزندپروری و مسئولیت پذیری و بلکه فراتر جهت گیری های مذهبی، صمیمیت و همدلی نیز افزایش می یابد.
علت این افزایش نیز در مدیریت و ولایت پدر در کانون خانواده است. چرا که این خود سبب پرورش فرزندان رشد یافته می گردد؛ در مثالی با استناد به آیات قران کریم می توان پی برد که اسلام نیز بر این مهم تاکید دارد.
در این مجال از میان آیات، آیه ذیل که به طور مستقیم به رابطة حقوقی زن و مرد پرداخته و دلیل محکمی برای اثبات جایگاه پدر است، بیان می شود:
"الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ بِما فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلى بَعْضٍ وَ بِما أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوالِهِمْ فَالصَّالِحاتُ قانِتاتٌ حافِظاتٌ لِلْغَیْبِ بِما حَفِظَ اللَّهُ ..."
مردان سرپرست زنانند، به سبب آنکه خداوند برخى را بر برخى دیگر برترى بخشیده و نیز مردان سرپرست همسران خویش اند، به خاطر آن که از اموالشان برای آنان خرج می کنند و به پاس آنکه خداوند حقوق آنها را نگهداشته، آنها هم (در غیاب شوهر حقوق و اسرار و اموال او را) نگه دارنده اند.
به عقیده ی بسیاری از مفسرین این آیة شریفه ادارة شئون زناشویی و تدبیر امور زن در چارچوب حقوق و تکالیف زناشویی را به مردان واگذار نموده است و این همان سرپرستی و ولایت مرد در خانواده است.
از سویی دیگر نمی توان منکر این مسئله شد که تلاشهای هر پدر در قبال سر و سامان دادن به زندگی و خانواده اش، از یک سو وظیفه دینی و از سوی دیگر وظیفه اخلاقی است. اگرچه از نظر دینی کودکان بر گردن پدر حقوقی دارند که در منابع دینی مفصل بیان شده است، لیکن از نظر اخلاقی نیز کودکان در حقیقت همانند مهمانانی هستند که به دعوت پدر و مادر بر سر این سفره که همان خانواده است حاضر شده اند و بدین ترتیب پدر بیش از همه وظیفه دارد از آنها به وجه شایسته و نیک پذیرایی کند.
رسول گرامی(ص) فرمودند: "الکاد علی عیاله کالمجاهد فی سبیل اللّه" ؛ آن کس که برای خانواده اش تلاش کند، همانند مجاهد نستوه و در حال جهاد است. جهاد کردن فقط در هنگام نبرد و جنگ نیست، بلکه تلاشی که پدر برای کسب لقمه حلال برای خانواده اش انجام می دهد نیز مانند جهاد است و خداوند اجری که به مجاهدین فی سبیل اللّه می دهد همان اجر را به پدر نیز می دهد.
بی تردید جایگاه پدر در نزد پروردگار بی نظیر است، تا جایی که حضرت محمد (ص) فرمودند: " الوالدُ وَسَطُ اَبْوابِ الجنّة فَاِنْ شئتَ فَاحْفظْهُ و اِنْ شِئْتَ فَضَیِّعْهُ "پدر واسط و میان بهشت است اگر خواهی آن را نگهدار و اگر خواهی آن را ضایع دار.
این بدان معناست که رسیدن به الطاف عالیه پروردگار متعال در گرو رضایت پدر است. جایگاه او و احترام به آن به گونه ای سفارش شده که نمی توان به سادگی گذشت تا جایی که در اسلام تاکید می شود: مومن به کسی می گویند که در تمامی امور مهم با پدر خویش مشورت کند و بدون اذن و اجازه قلبی وی کاری را انجام ندهد.
با تاکید بر موارد ذکر شده در پایان باید یادآور شد با اینکه مادران در تربیت صحیح فرزندان نقش و مهارت بیشتری دارند ولی پدر نیز نقشی کلیدی در این زمینه دارد چرا که فرزندان چون او را برتر، قوی تر و دارای نیروی مضاعف دانسته و او را منبع آگاهی و اشرافیت به موضوعات و مسائل مختلف متصور می شوند، تصویری اغراق آمیز از پدر دارند و این تصورات می تواند مسئولیت های سنگین بر عهده پدر گذارد.