Print Logo
ضرورتی کمرنگ شده در جامعه امروز دوشنبه 29 بهمن 1397 ساعت 03:39

امر به معروف و نهی از منکر؛ فریضه ای الهی برای ایجاد همترازی و امنیت اجتماعی


از دیرباز در جوامع بشری برای حفظ بقای یک جامعه و تامین سلامت روحی و جسمی افراد، نیاز به قوانین و مقرراتی بوده است که از مهمترین آن ها می توان به دعوت به نیکی و بازداشتن از بدی اشاره کرد. در دین مبین اسلام نیز به عنوان کامل ترین برنامه زندگی بشر، دو فریضه امر به معروف و نهی از منکر جایگاه و اهمیت ویژه ای دارند. چرا که انسان گاهی به دلیل ناآگاهی ممکن است از آنچه برایش مفید باشد دوری کند و یا آنچه را مضر باشد بخواهد، در این موارد ضرورت امر به معروف و نهی از منکر مشخص می شود.

پیامبر گرامی اسلام نیز در بیان اهمیت این فرایض می فرمایند: «امّتم همواره در خیر و نیکی خواهند بود، مادامی که امر به معروف و نهی از منکر و تعاون بر نیکی کنند، اگر چنین نکنند، برکات از آن ها گرفته، بعضی از آن ها بر بعضی دیگر مسلط می شوند، در حالی که نه در زمین و نه در آسمان یار و یاوری ندارند.»

همانطور که از سخن رسول اکرم مشخص است، رها کردن این واجب الهی، هلاکت بار و خطر آفرین است. آیات و روایات زیادی در این زمینه بیان شده است که همگی به اتفاق، فلسفه امر به معروف و نهی از منکر را احیای احکام الهی، محکم شدن پایه های اقتدار جامعه و جلوگیری از هرج و مرج می دانند.

البته از آن جایی که این امر به طور مستقیم با آبروی افراد در ارتباط است در اجرای آن نیز باید به ظرفیت های فردی، شرایط و نحوه بیان توجه شود چرا که برخورد نادرست ممکن است نتایج زیان باری به همراه داشته باشد و عده ای به اشتباه آن را موجب سلب آزادی یا دخالت در امور شخصی شان بدانند.

برای انتخاب روش های صحیح امر به معروف و نهی از منکر می توان از قرآن کریم، سخنان بزرگان دین و سیره عملی آنان مدد گرفت.

در ادامه به برخی از این نکات اشاره می کنیم:

علاوه بر نکاتی که در بالا بیان شد، امر به معروف و نهی از منکر دارای مراتب و مراحلی است که با توجه به تمامی اوضاع و شرایط، بهتر است بر طبق روال مشخصی از آن بهره برداری کرد. در هر کدام از مراحل که مقصود تامین شد باید به همان درجه اکتفا کرد و دیگر نیاز به ورود به مرحله بعدی نیست.

مرحله انزجار قلبی

اولین گام از نظر علمای اسلام برای شروع امر به معروف و نهی از منکر، دوری از شخص خاطی است، البته این زمانی امکان پذیر است که این عمل ما در جلوگیری از کار نادرست تأثیر داشته باشد؛ در غیر این صورت ممکن است شخص از قطع رابطه ما استقبال کرده و آزادتر دنبال منکرات و کارهای زشت برود.

مرحله زبانی

به عنوان مرحله دوم، شخصی که به دلیل جهالت، ناآگاهی یا الگو گرفتن از تبلیغات نادرست، احتیاج به مربی و راهنمایی دلسوز دارد تا با کمال مهربانی با او صحبت کند، موضوع را با او در میان بگذارد و معایب و مفاسد را برایش تشریح کند تا آگاه شود و کار صحیح را انجام دهد.

مرحله عملی

گاهی فرد در حالتی قرار دارد که نه اعراض و نه زبان و بیان بر او تأثیر نمی‌گذارد. در این مرحله نیاز است که از راه عملی وارد شد، در واقع نباید تنها به گفتن قناعت کرد چرا که هر چیزی با گفتن حل نخواهد شد. البته که گفتن ضروری است لیکن کافی نیست. باید عمل کرد و آنچه مربوط به شهروندان است برخورد عملی غیرمستقیم است.