امیر المومنین(ع) نگران بود که مبادا با ضربه ای بیش از ضربه ای که ابن ملجم زد قصاص بشود. نگران بود که مبادا قاتلش تشنه و گرسنه بماند و امام به فرزندان و پیروانش وصیت کرد مبادا آنی تسلیم هوای نفس بشوند، مبادا در عمل به واجبات قرآن و سنت پیامبر کوتاهی کنند.
حضرت برای رعایت حقوق هم نوعان و همسایگان چنان با حساسیت و دقت توصیه می فرمود که همه متعجب شدند چرا که امیر المومنین(ع) در آخرین لحظات، بی تفاوتی به امور مسلمین را بزرگترین آفت شمرده و به عزیزانش نسبت به ایتام، مستمندان و توجه به فرضیه امر به معروف و نهی از منکر تاکید فرمودند.
ای کاش همه شیعیان و پیروان آن وصی پیامبر که در این روزها قرآن و اهل بیت (علیهم السلام) را واسطه بین خود و خدا میکنند تا در دنیا و آخرت سعادتمند گردند که البته حق هم همین است.
دعا کنیم فرصت به ما عطا شود تا انتظارات امیر المومنین(ع) را برآورده کنیم که بی تردید فاصله گرفتن از توصیه های امیر المومنین و یعسوب الدین موجب میگردد حتی توفیق بلند کردن دست های خالی خودمان به آسمان را هم از دست بدهیم.
بیاییم با پیروی از دستورات علوی و نایب بر حقش، زمینه ظهور حضرت حجت(عج) را فراهم کنیم و مایه افتخار شهید محراب باشیم
سید طه موسوی
مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در موسسه علمی – کاربردی هلال احمر