Print Logo
اخلاق اداری دوشنبه 23 مرداد 1396 ساعت 20:10

مبارزه با رواج فرهنگ تملق و ثناگویی


یکی از صفات ناپسند و متاسفانه در حال گسترش در محیط های اداری تملق گویی و ثناگوی است. این اصطلاح به تمجید بیش از حدی اطلاق می شود که گوینده اعتقادی به آن ندارد و از طرفی تمجید شونده هم مستحق این صفات نیست. در یک طرف تملق ستایش گری قرار دارد که به دلیل سست عنصری ، بی ایمانی و تلاش برای گمراه کردن مافوق مبادرت به تملق نموده و در طرف دیگر مدیر و یا مسئولی قرار دارد که بناست با لفاظی ، چرب زبانی و ستایش های بی اساس در دام متملق و ستایش گر موقعیت طلب قرار گیرد.

البته از زاویه ای دیگر مرز تملق و رعایت ادب هم وجود دارد که شناسایی مواضع متملق را در برخی مواقع با مشکل مواجه می کند.
این یادداشت در تلاش است به زشتی پدیده تملق گرایی از نظر پیشوایان دین بپردازد. به عنوان نمونه نبی مکرم اسلام(ص) چنان از رواج و آسیب فرهنگ تملق گرایی نگران بودند که فرمود به صورت تملق کنندگان خاک بپاشید و یا امیر المومنین(ع) در مواجهه با مردی که در ستایش از ایشان افراط می کرد در حالی که در دل امام را متهم می کرد فرمود ساکت شو، من کمتر از آن هستم که میگویی و بالاتر از آن هستم که در دل میپرورانی.

از این دست مواضع در سیره پیشوایان دین و مدیران لایق و هوشیار قابل رویت است چنان که امام خمینی (ره) بارها با این دست افراد متملق برخورد می فرمود و مقام معظم رهبری(مدظله العالی) نیز بارها نسبت به ستایشگری های متملقانه عکس العمل نشان دادند و به عنوان نمونه، معظم له در دیدار نمایندگان مجلس دوره هفتم(٢٧/٣/٨٣) در برابر اظهارنظری مبنی بر ذوب در ولایت و... فرمودند استفاده از این تعبیرات باعث تضعیف میشود و بهانه ای برای سوء استفاده مخالفان است و همه باید ذوب در اسلام باشیم و ولایت هم باید ذوب در اسلام باشد.

لذا توجه به این مهم ضروری است که اسلام زمانی از محتوا خالی می شود که اداره امور به دست کسانی بیفتد که در دام متملقین قرار گیرند و سرمست مدح و ثنا شوند و توکل و اعتقاد به خداوند را از دست بدهند.

آنچه مسلم است این که در یک فضای متملقانه ، بیشترین خطر، مسئولین و مدیران را تهدید می کند که اگر تسلیم تمجیدهای بی مورد شوند اولا زمینه ای برای هرگونه سوء استفاده را در تصمیم سازی های کلان ، عزل و نصب ها و مدیریت ها برای افراد ضعیف النفس فراهم می نمایند و از طرفی موجبات بروز هرج و مرج در اجتماع فراهم خواهد شد. لذا مدیران در برخورد با این گونه افراد باید با مدیریت و هوشمندی رفتار نمایند که البته بهترین رفتار نیز در سیره بزرگان دین ترسیم گردیده که نه با تندی رفتار بشود که باعث طرد گردد و نه این که میدان را مهیای تاخت و تاز این گونه افراد متملق و سست عنصر نمود.

4003611/12/2017 11:09:10 PMhttp://edit.nvhelal.ir/Media//Image/2017/01/201701103246399862_Thum.jpg

به عنوان مثال اشاره به رفتار پیامبر به درخواست ملاقات عبدالله ابی منافق معروف مدینه خالی از لطف نیست که قبل از حضور در منزل پیامبر حضرت فرمود آدم شایسته ای نیست ولی رفتار محترمانه ای را با ایشان داشتند و با گرمی از وی استقبال کردند و همین رفتار موجب شد یکی از همسران حضرت دلیل رفتار محبت آمیز در عین بیان قبلی پیامبر (ص) را جویا شد که فرمودند بدترین مردم در قیامت کسانی هستند که آنها را به خاطر دفع شرّ شان احترام کنند.

بنابراین باید بر این نکته تاکید کرد که در همه موارد رفتار تند جواب گو نیست بلکه در برخی از موقعیت ها باید رفتاری مطابق شرایط و مصلحت محیط انجام داد و نا بسامانی را با حفظ کرامت و ارامش مجموعه مدیریت نمود

 

سید طه موسوی

رئیس دفتر نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه علمی- کاربردی هلال احمر