پایگاه اطلاع رسانی حوزه نمایندگی ولی فقیه در جمعیت هلال احمر، به نقل از خبر جنوب: 71 ساله است و تقریباً سراسر عمر خود را به انجام فعالیت های فرهنگی سپری کرده است؛ از پیش از انقلاب که مبارزه با رژیم شاهنشاهی را شروع کرده تا امروز که نماینده ولی فقیه در جمعیت هلال احمر ایران است. حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین معزی را به نغزگویی و خوش صحبتی هایش می شناسند، طوری که در سفر هفته پیش او به فارس، داوطلبان جمعیت هلال احمر از پای منبرش بلند نمی شدند.
حجت الاسلام والمسلمین معزی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) در مسئولیت های گوناگون فرهنگی ایفای نقش کرده است، از معاونت بین الملل سازمان تبلیغات اسلامی و معاونت حقوقی وزارت کشور گرفته تا مسئولیت دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه امام صادق (ع).
وی از نخستین کسانی است که پس از انتخاب حضرت آیت ا... خامنه ای به عنوان رهبر معظم انقلاب، مسئولیت معاونت اطلاع رسانی و امور فرهنگی دفتر معظم له را بر عهده گرفت و به مدت 11 سال در این مسئولیت حضور داشت. وی در سال 1379 به عنوان نماینده مقام معظم رهبری (مدظله العالی) به مدت 4 سال عازم اتریش شد و با تاسیس مرکز اسلامی امام علی (ع) وین به فعالیت های دینی و تبلیغی در آن کشور ادامه داد.
فعالیت در مرکز اسلامی انگلیس و مشاور فرهنگی دفتر مقام معظم رهبری از دیگر سوابق کاری اوست و اینک به عنوان نماینده ولی فقیه در جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران فعالیت می کند؛ در حاشیه سفر وی به فارس، فرصتی برای گفت و گویی کوتاه با روزنامه خبر جنوب دست داد که مشروح آن را در ادامه می خوانید.
شما بر اهمیت استفاده از وقف در هلال احمر تاکید کرده اید؛ در این حوزه باید چه کار کرد؟
-هلال احمر یک موسسه خیریه عام المنفعه مردمی است، یعنی در آن 3 پارامتر دخالت دارد، یکی این که این نهاد، نهادی خیریه به شمار می رود، دوم این که عام المنفعه است و سود آن که به همه انسان ها فارغ از دین، قبیله و ... می رسد و سومین ویژگی این نهاد این است که هلال احمر نهادی غیر انتفاعی و مردم نهاد است. اینک باید پرسید چگونه مردم می توانند یک نهاد خیریه را پدید بیاورند؟ یکی از راه هایی که در کارهای خیریه مفید است، وقف کردن است؛ وقف بدان معناست که مالی و مکانی را که می بخشیم، کسی نمی تواند آن را بفروشد یا در آن تصرفی صورت دهد. از این رو فرد می تواند مصرف آن را هم مشخص کند. برای نمونه می تواند بگوید که این بیمارستان تنها برای بچه های معلول است یا هر مصرف دیگر، یا این که واقف، ملک یا مالی را وقف عام کند تا همه از آن بهره مند شوند. از این رو وقف در کارهای خیریه می تواند بسیار سودمند باشد. برای نمونه در جریان سفر به فارس خانه ای که تبدیل به درمانگاه شده بود را افتتاح کردیم و واقف می خواست افراد ناتوان مالی در آن از خدمات بهره بگیرند، یا در نمونه ای دیگر در تهران، مجتمع 14 هکتاری درمان و دارو را یک بانوی زرتشتی وقف کرده است چرا که وقف در ادیان دیگر هم به نوعی وجود دارد. بنابراین هلال احمر که یک جمعیت خیریه است می تواند جامعه هدف خوبی برای وقف باشد.
آیا می توانیم وقف را نوعی هلال احمر ایرانی- اسلامی بدانیم؟
-وقف در خارج از کشور و به ویژه در کشورهای اروپایی زیاد دیده می شود و تنها منحصر به ما نیست، ضمن این که فدراسیون بین المللی صلیب سرخ و هلال احمر هم از موقوفات استفاده کرده و آن را در راه بشر دوستی مورد استفاده قرار می دهد. از این رو ما تنها مردمی نیستیم که دارای وقف هستیم.
حضور در این جمعیت خیریه برای شما چه معنایی داشته است؟
-این حضور، فرصتی لذت بخش است. بندگی خداوند این است که هم نماز بخوانیم و هم دست احسان به سوی افراد نیازمند دراز کنیم. وقتی بتوانیم به یک بچه معلول در هلال احمر خدمات ارایه دهیم، این بسیار ارزشمند و لذت بخش است. وقتی فردی از زیر زلزله بیرون آورده می شود و آن فرد نجات می یابد بسیار لذت بخش است و به این ترتیب زندگی معنا پیدا می کند. نمونه دیگر تصادف هایی که در کشور ما پی در پی به ویژه در نوروز رخ می دهد، وقتی یک نیروی هلال احمر خود را به لاشه ماشین می رساند و فرد را زنده بیرون می آورد، شادمانی آن با همه لذت های زندگی برابری نمی کند. در واقع کمک به دیگران زندگی انسان را هدف دار و معنادار می کند. مشکل بشر امروز این است که زندگی اش معنا ندارد؛ این افراد عمر را سپری می کنند تا بمیرند و تصور می کنند لذت به خور و خواب و خشم و شهوت است حال آن که لذت انسان هایی که به دیگر انسان ها خدمت می کنند را درک نمی کنند. از این رو، پیامبر اکرم (ص) می فرمایند بعد از خداشناسی و خداپرستی صفتی برتر از سودرسانی به مردم نیست. آیا از سعدی نیاموخته ایم تو که از محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی. امروز قاعده ای گذاشته اند که می گویند این مشکل تو است، مشکل من نیست؛ در اسلام اما مشکل تو نداریم بلکه مشکل دیگران مشکل من هم هست. انسانیت اصل اولیه هلال احمر است و در این انسانیت هیچ غرضی وجود ندارد و تنها خدمت به هم نوع است، ضمن این که در این جریان افراد تنها به کشور خود فکر نمی کنند بلکه به جهان فکر می کنند. امروز اگر مردم یمن، سوریه و ... در رنج هستند، نمی توانیم نسبت به آنان بی تفاوت باشیم و به آنان فکر نکنیم. بنابراین من فکر می کنم اگر در سراسر زندگی کارهای متعددی کرده ام، این 2 سالی که در هلال احمر هستم توفیقی جاودانی برای بنده خواهد بود
این ششمین سفر استانی شما در سال 95 بود؛ از هلال احمر فارس چه ارزیابی دارید؟
- در دو مجلس نکوداشت داوطلبان در شیراز و کازرون شرکت کردم. این تجلیل ها از داوطلبان بود که علم و دانش و پول خود را در اختیار انسان های دیگر می گذارند. ما در کازرون با انسانی به تمام معنا رو به رو شدیم که پایگاهی زمستانی راه اندازی کرده بود که اگر خانواده ای در برف گرفتار شدند بتوانند در این پایگاه استراحت کنند. هر کس به فراخور توان خود می تواند در این زمینه فعالیت کند و خداوند بزرگ هم به کمیت نگاه نمی کند بلکه به نیت و قصد نگاه می کند چرا که زیبایی عمل در نیت ها نهفته است. آن چه در فارس دیدم بسیار خوب و زیبا بود. در عرصه های دیگر هم معاونت های هلال احمر فعال بودند و حوزه نمایندگی ولی فقیه در هلال احمر استان هم فعالانه ایفای نقش می کند ضمن این که این استان بسیار پهناور است و به نقاط دیگر هم خدمات ارایه می دهد. به نظر می رسد در مجموع اقدامات روی نظم بود.
در پایان اگر نکته ای ناگفته مانده بفرمایید
-هلال احمر سازمانی به نام سازمان جوانان راه اندازی کرده است که از نوجوانان تا جوانان را در بر می گیرد. کانون های دانش آموزی، دانشجویی، کانون های آزاد برای افرادی که شاغل آزاد هستند، کانون های طلاب و ... که جوانان را در مسیر خدمت به بشر به عنوان فرد انسانی که باید ارزش خود را در ایثار و فداکاری بداند سازماندهی می کنند.
یکی از اقدامات جالبی که جوانان می توانند انجام دهند عضویت در چنین کانون هایی است. باید اشاره کرد زمانی که فرد به 29 سالگی و پایان جوانی می رسد وارد سازمان داوطلبان و یا سازمان امداد و نجات می شود.
شکل تربیتی یک نوزاد از کودکی تا آخر عمر می تواند به عنوان یک عنصر سودمند صورت بگیرد و توصیه من این است که جوانان از این فرصت استفاده کنند، ضمن این که طلاب ما هم می توانند در این کانون ها حضور داشته باشند. همچنین آقایان علماء و فضلا هم می توانند از طریق هلال احمر خدمات به مردم را سازماندهی کنند و خانه علماء و طلاب هم تاسیس شده تا آنان بتوانند برای جهت دهی و ساماندهی فعالیت های خیریه نقش داشته باشند، همان گونه که خانه داوطلبان را در عمق روستاها و یا طرح خادم را دنبال می کنیم.