قدم قدم همراهی با مسافران بهشت

اینجا آنقدر همه یکرنگند که درست مانند جبهه‌ها نمی‌توانید پزشک، پرستار و امدادگر را از هم تشخیص بدهید. اینجا همه با یک کاور خدمت می‌کنند. کاوری به رنگ سفید به معنای صلح و سلامتی و قرمز به معنای شرایط اضطرار.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی جمعیت هلال احمر، این پزشکان، پرستاران و امدادگران آمده‌اند تا زیارت اربعین و ضریح حسینی را در کنار بیمارانی برپا کنند که دور از شهر و دیارشان و در مسیر عاشقی گرفتار خار مغیلان شده‌اند و حالا به مدد این تیم درمانی عاشق، می‌توانند به وصال یار برسند.

اما در شرایطی که برخی پزشکان در مطب‌هایشان ویزیت‌های آنچنانی می‌گیرند و درآمدهایی نجومی دارند. این پزشکان که برخی از آنها در همان سالن انتظار درمانگاه روی یک صندلی پلاستیکی نشسته‌اند و برگه‌های نسخه را روی پا گذاشته‌اند، بی‌‌هیچ ادعایی، مطب و تشکیلات خود را در شهر و دیارشان رها کرده‌اند و به این درمانگاه‌های اضطراری آمده‌اند. برای پاسخ به چرایی چنین حرکتی، به سراغ چند تن از پزشکان و پرستارانی می‌روم که در درمانگاه‌های مرکز پزشکی حج و زیارت هلال‌احمر، بی‌ادعا مشغول مداوای بیماران هستند.

کسانی که حاضر به گفت‌وگو نیستند

کم نیستند پزشکانی که با تمام تواضع و مناعت طبعی که دارند، حرف از مصاحبه که به میان می‌آید خود را کنار می کشند.

ترجیع‌بند کلام این خدمت‌گزاران زوار اربعین هم یک چیز است «خدمت باید بی‌ریا باشد.» برخی دیگر اما دل به دلمان می‌دهند و لحظاتی از حال و هوایشان می‌گویند؛ حال و هوایی که آنها را به این بهشت زمین آورده است.

خدمت به بیماران از زیارت واجب تر است 

بانویی پزشک، یکی از همانهایی که در همان سالن انتظار روی یک صندلی پلاستیکی نشسته اند و بیمار ویزیت می کنند؛ نظرم را به خود جلب می کند. کنارش که می‌نشینم ابتدا فکر می‌کند بیمارم و وقتی می‌فهمد خبرنگارم، چندان مایل به گفت‌وگو نیست. دست آخر شرط می‌کند پای نامش در میان نباشد. می‌پرسم چرا آمده‌اید؟ خیلی ساده پاسخ می‌دهد: آمده‌ام به مریض‌ها کمک کنم. سال گذشته هم بودم. در این ایام ازدحام زیاد است و نیروی کمکی کم. 

خانم دکتر 6 روز است به نجف امده اما هنوز به زیارت حرم امام علی (ع) نرفته است. می گوید: فکر میکنم اینطوری درست تر است. برای زیارت همیشه وقت داری. اصلا می توانی خودت بیایی و برای زیارت بروی. من فکر میکنم وقتی اینجا باشی و کار بیماران را راه بیندازی از زیارت واجب است و امام هم از خدمت به مردم راضی تر هستند.

دعای بیماران به زندگی ام برکت داده است

دکتر علی شیخی هم پزشکی است که از میبد یزد آمده و در درمانگاه هلال‌احمر در نجف مشغول به خدمت است. سومین بار است که راهی این سفر می‌شود؛ در عین حال معتقد است آمدنش دست خدا بوده است. وی می‌گوید: بودن و طبابت در اینجا لذتی وصف نشدنی دارد؛ به همین خاطر هم مطبش را در یزد رها کرده و آمده تا خدمتگزار زوار امام حسین علیه السلام باشد.  می‌گوید: دعا و تشکر بیمارانم به زندگی ام برکت داده به همین خاطر هم بیشتر سعی می کنم در خدمت زوار باشم و کمتر برای زیارت بروم. الان هم که ازدحام بیماران زیاد است چهار روز است که حرم نرفته ام.

می‌خواهم دینم را به حسینم(ع) ادا کنم

خانم دکتر مریم خیر اندیش اما نخستین سفری است که به سرزمین عاشقی‌های ناب و عتبات عالیات فراخوانده شده است.  متخصص طب اورژانس است و آنطور که می‌گوید نیت کرده تا آغاز کارش خدمت به زائران امام حسین(ع) باشد.

می‌گوید: می‌خواستم دینم را به امام حسینم(ع) ادا کنم. به همین خاطر هم این رشته را انتخاب کردم تا همراه و همدل  کسانی باشم که غریب هستند و هیچ کسی در کنارشان نیست.

این بانوی پزشک باور دارد محبت علی و اولاد علی علیه السلام تنها سرمایه‌ای است که وقتی حجاب دنیا کنار برود و پرده‌های پیش روی ما فرو بیفتد، در دست داریم و شاید در دنیا متوجه لذت خدمت در لوای پرچم ائمه اطهار(علیهما السلام) نباشیم. خانم دکتر خیراندیش که چند سالی است پدرش را در یک تصادف ناگهانی از دست داده، می‌گوید: پدرم مهر پزشکی من را ندید، اما حالا حس می کنم در محضر پدرم خدمت می‌کنم.

وی که با وضو و پس از خواندن حدیث کسا در سایت مرکز پزشکی جمعیت هلال‌احمر ثبت نام کرده، می‌گوید: وقتی بیماران به من مراجعه می‌کنند، می‌گویند ما را یک جوری خوب کن برویم کربلا، آوردن نام کربلا کافیست تا من احساس کنم عزیزترین فرد زندگی‌ام سفارش این بیمار را کرده است. از آقا امام حسین(ع) می‌خواهم که در داروهایی که تجویز می‌کنم، شفا قرار دهد. عملا هر بار که بیماری به من می گوید می‌خواهم بروم کربلا من با پای دل به زیارت امام حسینم(ع) می‌روم.

دکتر خیراندیش در جواب کسانی که معتقدند افراد ضعیف و ناتوانی که برای زندگی روزمره نیازمند کمک دیگران هستند نباید به این سفر بیایند، اینگونه توضیح میدهد: ما باید دانش و توان خودمان را بالا ببریم و نباید به زائر بگوییم چرا به دیدن اربابت آمده‌ای؟ رسالت پابوسی امام حسین(ع) بر دوش همه عالم است و ما اگر می‌توانیم، باید به دیگران کمک کنیم تا این رسالتشان را انجام دهند.

زائر باید از ما راضی باشد

صفیه حبیبی هم پرستاری که اصالتا لبنانی است، اما همراه با همسر ایرانیش برای خدمت به زائران حضرت اباعبدالله(ع) آمده است. وی در نجف و همسرش در مسیر کربلا خدمت می‌کنند. آنطور که خانم حبیبی می‌گوید: تاکنون 20 سفر به عتبات آمده که 3 مرتبه از این سفرها در اربعین بوده است. خانم حبیبی می‌گوید: در وقت استراحت گاهی از خوابم می‌زنم تا بتوانم به زیارت بروم. این خانم  پرستار که در حین انجام وظیفه سعی می‌کند پاسخگوی سؤالاتم باشد، تاکید می‌کند: خدمت به خلق بهترین کار است به خصوص اینکه زائر امام حسین(ع) باشد. خانم حبیبی معتقد است باید با زائر امام حسین(ع) با اخلاق خوب رفتار کرد و رضایتشان را جلب کرد. وی باور دارد اگر دل زائر بشکند و ناراضی از در درمانگاه بیرون برود، کارشان هیچ ارزشی ندارد.

صله‌ای که خدا به این خدمتگزاری می‌دهد

درمانگاه همچنان پر است از مردمی که به امید شفا از جانب خدا و به دست بندگانش به اینجا آمده‌اند. پزشکان و تیم درمانی اینجا کارهای مهمی دارند. دخیل آنها در دستان لرزان پیرزنی است که عصا به دست می‌خواهد پیاده به پابوس سلطان عشق برود و حالا کمی ناخوش احوال شده یا کودکی که پدر و مادرش می‌خواهند قدم گذاشتن در مسیر حسین را عملی به او بیاموزند و حالا در سختی راه زکام شده است. خدمت به این زائران بالاترین صله‌ای است که خدا به تیم پزشکی مستقر در درمانگاه‌های مرکز پزشکی حج و زیارت هلال‌احمر عطا کرده است و شاید طعم خوشایند همین صله است که موجب شده تا خیلی‌ها با یک بار حضور در تیم پزشکی اربعین مشتری همه ساله شفاخانه امام حسین(ع) باشند.

زهرا چیذری

پایگاه اطلاع رسانی جمعیت هلال احمر