Print Logo
شنبه 8 آبان 1395 ساعت 19:46

لزوم تأسیس کانون‌های دانشجویی هلال‌احمر در دانشگاه‌های کشور


کسب فرهنگ صحیح، یکی از ارکان اصلی جامعه و مراکز آموزشی است. دانشگاه محیط مقدسی است که لازمه حفظ تقدس آن تأکید و توجه عمیق به قشرجوان، دانشجو، پرسنل، اساتید و خانواده‌های آنهاست.

رشد خلاقیت‌ها و پرورش استعداد‌های دانشجویان در زمینه‌های مختلف فرهنگی و هنری برعهده مدارس و دانشگاه است. دانشگاه می‌تواند با شناسایی قابلیت‌ها و توانایی‌های دانشجویان و فراهم آوردن امکانات مورد نیاز و سازماندهی فعالیت‌ها در راستای ارتقای سطح فرهنگی، هنری و ورزشی جوانان حاضر در دانشگاه گامی موثر بردارد. ازجمله گام‌هایی که دانشگاه می‌تواند برای کشف استعداد‌ها و ورود دانشجویان به عرصه فرهنگ و اجتماع بردارد، قابلیت تشکیل کانون‌ها و تشکل‌هاست.

کانون‌های فرهنگی و اجتماعی نقش مؤثری در دانشگاه‌ها دارند، زیرا این کانون‌ها بخشی از فعالیت‌های ذاتی دانشگاه‌ها را به دوش می‌کشند.

فعالیت‌های دانشجویی در دانشگاه‌ها باعث نشاط و هم‌افزایی دانشجویان و نشاط دانشگاهی بین جوانان حاضر در دانشگاه می‌شود، فعالیت دانشجویان و بازتاب آن در اجتماع، چه در فضای مجازی و چه درفضای حقیقی باعث معرفی‌کردن دانشگاه و حتی شهر به مردم می‌شود و براساس فعالیت‌های دانشجویان، معرف آداب و رسوم منطقه و دین خود می‌شوند، اثرگذاری فعالیت‌ها فقط معطوف به دانشگاه نمی‌شود بلکه درجامعه هم تأثیرگذار است. حال اگر فعالیت‌های دانشجویی درحیطه بشردوستی، ترویج صلح و دوستی و تفاهم به این سمت حرکت کند، دانشجو ضمن آن‌که در این راستا حرکت می‌کند، فقط خود را نمی‌بیند و وارد خدمت و ترویج آن در اجتماع می‌شود. مشکلات و معضلاتی که در دانشگاه پیش می‌آید، گاهی با آموزه‌های خود دانشجو رفع می‌شود و نیاز به یادگیری نیست اما دربسیاری از موارد درک اعتقادی نسبت به رفع آن توسط دانشجو وجود ندارد و با یادگیری و حرف‌زدن به آن می‌رسد و آن را به دیگران انتقال می‌دهد و بازخورد آن دراجتماع به کاربردن تجربیات و انتقال فرهنگ درست درمشاغل و مکان‌های متفاوت است. دانشگاه جامعه کوچکی است که دریادگیری و اجتماعی‌شدن نقش بسزایی دارد و اگر در این محل آموزه‌هایی در تکریم و بزرگداشت انسانیت ببیند، پس از ورود درجامعه نخستین گام خود را احترام به انسان‌ها می‌بینند.

در دانشگاه‌ها با تعدد کانون‌ها و تشکل‌ها در ابعاد متفاوت روبه‌رو هستیم، کانون‌هایی که خلأ فعالیتی درکنار فضای سیاسی و فرهنگی دانشگاه را می‌تواند پرکند. یکی از این کانون‌های بشردوستی، هلال‌احمر است. با وجود این کانون‌ها، سلیقه و قدرت انتخاب برای دانشجویان در دانشگاه باز می‌شود و دانشجویی که رغبت به فعالیت‌های سیاسی ندارد، در این کانون ورود کرده و در راه کمک به همنوع خود پیشگام می‌شود.

ایجاد معرفت در دانشجویان تنها با آموزش محقق نمی‌شود بلکه باید آموزش‌ها به رفتاری درونی و نهادینه تبدیل شوند که کانون‌های هلال‌احمر دراین عرصه حرکت کرده اند. باید توجه داشت دانشجویانی که درکانون‌های هلال‌احمر دانشگاه‌ها فعالیت دارند، اکنون با مشکل کمتری درحوزه اشتغال و آسیب‌های اجتماعی و حتی بهداشت مواجه هستند.

از تعداد بیش از ١٧٠٠ دانشگاه، وجود ٩٠٠ کانون دانشجویی هلال‌احمر نسبت کمی از تعدد کانون‌ها در دانشگاه‌هاست که می‌توان آن را معضل امور فعالیت‌های دانشجویی در دانشگاه‌ها دانست. با توجه به سخنرانی رئیس‌جمهوری در سازمان بین‌الملل، صلح در دسترس است و طبق پیشنهاد ایشان نسبت به جهان علیه خشونت و افراطی‌گری، به جای گزینه ناکارآمد «ائتلاف برای جنگ» درمناطق مختلف جهان به «ائتلاف برای صلح پایدار» در سراسر جهان باید برای اندیشیدن به این آرمان و رسیدن به آن به سمت تشکل‌های بشردوست و بی‌طرف دانشجویی حرکت کرد و می‌توان گفت که این تشکل‌ها در گرو تشکیل کانون‌های دانشجویی هلال‌احمر در کل کشور است، چراکه اگر به ‌دنبال فرهنگ‌سازی و گسترش ترویج صلح و دوستی باشیم و در این راستا حرکت کنیم،

باید از خودمان و فرهنگ‌سازی در دانشگاه‌ها و مدارس شروع کنیم که بهترین متولی این امر نماد هلال ماه سرخ یعنی هلال‌احمر است که با مأموریت جهانی خود می‌تواند این مهم را برآورده سازد.

 

میلاد حسنی امیرآبادی؛ دبیر مجمع کانون‌های دانشجویی هلال‌احمر تهران

پایگاه اطلاع رسانی جمعیت هلال احمر