ماه مبارک شعبان ماه نمازها و روزههای مستحبی است. در صلوات شعبانیه از خداوند بزرگ کمک میخواهیم که به سنت پیغمبر در این ماه عمل کنیم. روش پیغمبر در ماه شعبان این بود که روزه میگرفت و شبها نماز میخواند. ما هم باید بتوانیم سنت و روش پیغمبر را در زندگی پیاده کنیم. خصوصا اینکه به خواندن نماز شب در ماه شعبان عادت کنیم تا برای ما در ماه مبارک رمضان بیدار شدن در شب و خواندن نماز و دعا سخت نباشد. شعبان ماه پیغمبر و لبریز از رحمت پروردگار است و همان طور که در صلوات شعبانیه خواندیم: «حَفَفْتَهُ مِنْکَ بِالرَّحْمَةِ» یعنی ماه شعبان پیچیده به رحمت پروردگار است.
از سوی دیگر، ماه شعبان ماه موالید ائمه( سلاماللهعلیها ) است. اعیاد میلاد امام حسین(ع)، حضرت ابوالفضل، امام سجاد(ع) و ولادت فرخنده و خجسته حضرت بقیه الله حجتبنالحسن(عج) در این ماه اتفاق افتادهاند. حال باید که به این پرسش پاسخ دهیم آیا ما که در عصر غیبت امام زمان(عج) به سر میبریم میتوانیم مانند کسانی باشیم که در زمان حضور حضرت زندگی میکردند؟ آیا در عصر غیبت میتوانیم مانند کسانی باشیم که لازم هستند یعنی همراه امام زمان(عج) هستند؟ هرچند که میدانیم جامعه بشری هنوز لایق ظهور امام زمان(عج) نیست و غیبت امام زمان(عج) به خاطر انسانها و به اراده خداوند است زیرا اگر با ظهور حضرت دشمنیها علنی شود و حضرت از بین بروند حجت خدا از بین رفته است.
امام سجاد(ع) میفرمایند که مردم زمان غیبت به 2 شرط میتوانند همراه امام زمان باشند:«یکی اینکه به امامت امام زمان(عج) اعتقاد داشته و دیگر آنکه منتظر ظهور باشند.» البته منتظر ظهور بودن یک بحث بسیار مفصل است و تنها این نیست که بگوییم «و عجل لولیک الفرج»؛ این فقط یک نوع دعاست و از خدا میخواهیم که فرج ولی خود را برساند اما منتظر ظهور بودن یعنی فراهمکردن زمینه ظهور و تلاش برای اینکه حضرت ظاهر شوند و اگر حضرت ظهور کردند در کنارشان باشیم نه اینکه پس از ظهور حضرت جزء مطرودین باشیم.
مردم دوران غیبت باید این 2 شرط را داشته باشند؛ معتقد باشند یعنی اینکه مسلمان باشند، به خدا، رسول خدا(ص)، روز قیامت، ائمه هدی و امام زمان(عج) ایمان داشته باشند. یعنی اعتقاد داشته باشد که امام زمان(عج) اکنون حی و زنده است. وقتی به قدرت پروردگار متعال اعتقاد داشته باشیم با کفار بحث نمیکنیم بلکه بحث خداشناسی را مطرح میکنیم. اگر کسی به قدرت خدا اعتقاد داشته باشد می داند که خدا می تواند موجودی را زنده نگهدارد همان طور که حضرت نوح(ع) را 900 سال زنده نگه داشت و نبوت او 900 سال طول کشید. خداوند متعال می تواند شرایطی را فراهم کند که یک انسان در یک دوره طولانی زنده باشد و زندگی کند. ما معتقدیم که امام زمان(عج) حی و زنده و ناظر اعمال ما هستند. امام سجاد(ع) می فرمایند:
«انَّ اهلَ زمانِ غَیبَتِهِ و القائلین بِامامَتِهِ و المنتظرینَ لِظَهوره أفضَلُ مِن أهلِ کُلِّ زمانٍ»
یعنی «اهل زمان غیبت او که قائل به امامت او و منتظر ظهور او باشند، برتر از مردمان هر زمان دیگر می باشند.» و علت این برتری آن است که غیبت و ظهور امام زمان(عج) برای آنان فرقی ندارد. امام زمان(عج) را نمیبینیم اما امام شاهد و ناظر اعمال ما هستند، اعمال ما خدمت آن حضرت عرضه میشود و رضایت ایشان موجب تکامل و نجات ماست. اگر مردم در عصر غیبت این گونه فکر کنند که امام زمان شاهد نماز، روزه، تقوا، عدالت، انصاف، خدمت به بشریت و ظالمگریزی ما هستند به روایت امام سجاد(ع) این مردم از مردم زمان حضور برتر هستند چرا که بدون دیدن ائمه به دستورات آنان عمل میکنند.
ما باید تلاش کنیم امام زمان(عج) ظهور کنند و بشر را از دست ظلم رهایی بخشند. با ظهور ایشان عقل و فکر انسانها رشد یابد و انسانها در پرتو عدالت امام زمان(عج) به مقامات عالیه انسانی برسند، ظالمان از بین بروند. به وسیله امام زمان(عج) جهان از عدل و داد لبریز میشود همان گونه که از ظلم و ستم لبریز شده است